Szczegółowe spojrzenie na historię Centrum Kosmicznego Kennedy'ego

Prezydent John F. Kennedy podjął decyzję o wysłaniu amerykańskiego astronauty na Księżyc, a NASA chciała rozszerzyć tę możliwość na Przylądek Canaveral i zbudować kosmodrom dla załogowych startów księżycowych. W tym czasie NASA aktywowała swoje Centrum Operacji Startowych, dziś znane jako Centrum Kosmiczne Kennedy'ego, nadając księżycowemu stanowisku startowemu status równy z innymi ośrodkami terenowymi agencji.

Wkrótce powstała konstrukcja Vehicle Assembly Building. 9 listopada 1967 r. bezzałogowy Saturn B startuje podczas pierwszego lotu testowego rakiety, która wyniosła amerykańskich astronautów na Księżyc. Był to pierwszy ekskluzywny start z Centrum Kosmicznego imienia Johna F. Kennedy'ego.

Amerykańscy astronauci Jim Lovell, William Anders i Frank Borman startują ze stanowiska startowego 39A podczas misji Apollo 8. Był to pierwszy załogowy start rakiety Saturn V, pierwszy załogowy start ze słynnego Centrum Kosmicznego Kennedy'ego.

Skylab, pierwsza amerykańska stacja kosmiczna, została wystrzelona na szczycie rakiety Saturn V. NASA chciała utrzymać Skylaba na orbicie do czasu, aż prom kosmiczny będzie mógł do niego dotrzeć. Jednak ogromna aktywność słoneczna wyciągnęła stację w górne partie atmosfery.

Skylab spadł na Ocean Indyjski 11 lipca 1979 roku, rozrzucając szczątki na ścieżce, która rozciągała się masowo do słabo zaludnionego regionu zachodniej Australii. Rok po historycznej misji lądowania na Księżycu Apollo 11 w 1970 r. liczba pracowników została zredukowana do 15 000.

Program wahadłowców spowodował swój boom i upadek.

Była to era, w której powstał najodważniejszy start NASA. Rankiem 12 kwietnia 1981 r. astronauci Bob Crippen i John Young wsiedli do Columbii na pierwszy lot wahadłowca NASA. Statek kosmiczny byłby pierwszym tego rodzaju, który wystartowałby jak rakieta i wylądował jak samolot.

Pierwsze 24 misje wahadłowców NASA były nie lada wydarzeniem. Astronauci założyli plecaki odrzutowe w stylu Bucka Rogersa i odlecieli z wahadłowca, przy zerowym poziomie bezpieczeństwa. Odzyskali satelity, naprawili eksploratory słoneczne i rozmieścili ściśle tajne wojskowe statki kosmiczne i satelity komunikacyjne.

W tej erze NASA rozpoczęła główne misje kosmiczne i eksploracji planet, gdy flota wahadłowców powróciła do lotów. Większość wojskowych misji wahadłowców została sklasyfikowana jako ściśle tajne.

Wahadłowiec Atlantis wystartował i skierował się w stronę pierwszego dokowania z rosyjską stacją kosmiczną Mir. Około 10 misji wahadłowców zostało wystrzelonych na Mir podczas wspólnego amerykańsko-rosyjskiego montażu Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.

Komentatorka startów NASA Lisa Malone i zespół startowy wahadłowca Centrum Kosmicznego Kennedy'ego wysłali Johna Herschela Glenna Jr. w kosmos 36 lat po tym, jak astronauta Projektu Mercury został pierwszym amerykańskim astronautą, który okrążył Ziemię.

Mniej więcej w tym czasie Discovery stał się liderem floty wahadłowców i był orbiterem, który przywrócił naród w kosmos po wypadku Challengera w 1986 roku. W tym czasie NASA była nastawiona na wykonanie zadania ukończenia Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.

Spektakl pokazuje, że Atlantis i czterech ostatnich astronautów wahadłowca NASA wylądowało na pasie startowym 15 w Centrum Kosmicznym Kennedy'ego. Po 30 długich latach wahadłowiec zasłużył na swoje miejsce w historii, a 135. i ostatnia misja NASA dobiegła końca.

Dziś Shawn Quinn przewiduje wielkie rzeczy dla NASA w Centrum Kosmicznym Kennedy'ego.